Que Sera,Sera

When I was just a little boy.

I asked my mother what will I be.

Will I be handsome, will I be rich.

This’s what she said to me.

Que Sera,Sera

What’s ever will be, will be

The future’s not ours to see

Que Sera,Sera

When I was just a novice monk,

I asked my teachers what will I be.

Will I be enlightened, will I be free

This what’s Thay said to me

Que Sera,Sera

What’s ver will be, will be

The Sangha will let you know

Within ten years or so

When I was just a novice nun,

I tried my best to be near Thay

But everybody, did the same thing,

How could I be near to him?

Sit next to me my child,

Every Thursday meal at lunch

Love your brothers and your sisters,

You’re always close to Thay

I’ve been a nun for 5 years now

I ask my teacher where is my lamb?

I’ve tried my best, done every thing

Will I get it this time?

Sit,stand, walk and talk

Do everything in mindfulness

And have a pleasant smile,

The light will shine from there

I’ve been a monk for ten years now

I ask my teacher what should I do?

Should I go out?

Have a temple of my own?

Que Sera,Sera

What’s ever will be, will be

Be a river my child,

Don’t be a drop of water.

“นักบวช ก็ไม่ต่างจากคนทั่วๆ ไป เรายังมีกิเลส ยังมีความยึดติด อยากได้ ไขว่คว้า เมื่อบวชใหม่เราอยากได้ความสงบ อยากบรรลุพระนิพพาน ต่อมาเราอยากใกล้ชิดกับครูบาอาจารย์ อยากให้ท่านรับรู้ อยากเป็นลูกศิษย์คนพิเศษ จากนั้น เราก็อยากได้ตะเกียงธรรม เราอยากได้การยอมรับ ต่อมาเมื่อได้รับตะเกียงธรรม เป็นพระธรรมมาจารย์ เราก็ตั้งคำถามต่อไปว่า แล้วเราควรจะมีวัดเป็นของตนเองไหม ....เราไม่ต่างจากคนทั่วๆ ไปที่เมื่อได้อย่างหนึ่งก็จะไขว่คว้าสิ่งต่อไป โชคดีที่เรามีการฝึกปฏิบัติ ครูของเรา สอนว่า ที่สุดแห่งสายน้ำคือการรวมเป็นหนึ่งเดียวกับมหาสมุทร การล่องไปด้วยกันเป็นสายน้ำมีโอกาสมากกว่าที่จะไปถึงฝั่งแห่งมหาสมุทร การเป็นหยดน้ำนั้นอาจจะระเหยไปกับไอแดดที่แผดเผา นี่คือความสำคัญการร่วมกันเป็นสังฆะ” Br.Phap Kham